Pismo Przyjaciół Indian
Pierwszy numer ukazał się w 1996 r., drugi wiosną 1997 r. Głównym celem powstania pisma była chęć niesienia konkretnej pomocy Indianbom i rozpropagowywania ich idei.
Gazetkę składano przy pomocy komputera i powielano metodą ksero na białtm papierze. Pierwszy zeszyt formatu A5 zawierał 14 numerowanych stron, drugi już ponumerowanych 19.
W obu numerach były uwagi od redaktorów oraz podziękowania i pozdrowienia dla osób współpracujących. Generalnie pisemko zajmowało się sprawami nurtującymi współczesnych Indian. Zgodnie z ideą niesienia pomocy tubylczym Amerykanom drukowane były informacje o wykorzystaniu bogactw Ziemi należącej do Indian przez koncerny przemysłowe Wprowadzały one do tych problemów i zachęcały do pisania petycji oraz listów do odnośnych władz, jakie mogli wysłać polscy przyjaciele Indian. Podany był gotowy tekst angielski i jego polskie tłumaczenie. Przedstawiano wpływ działalności kompanii naftowych na zdrowie bydła hodowanego w Albercie i innych miejscach Ameryki Północnej. Obraz współczesnych tubylców można było obejrzeć dzięki artykułom pokazującym codzienne życie w rezerwatach, przykładowo relacja z rezerwatu "Nie wolno wam kochać wszystkich Indian" oraz "Tubylczy faszyzm" czy "Schronisko dla tubylczych kobiet". Innym ciekawym artykułem był artykuł pt. Indianie i rock, gdzie autor pokazywał, że wiele zespołów rockowych na świecie okazywało swoje zainteresowanie kulturą Indian i ich współczesnymi problemami poprzez teksty czy muzykę inspirowaną tradycja indiańską. Ostatnie strony gazetki przeznaczono na ogłoszenia oraz listy i doniesienia czytelników o imprezach indianistycznych, czytanych lekturach, komentarze, polemiki z artykułami.
Pismo bogato ilustrowane o ciekawej i estetycznej szacie graficznej. Bylo jednym z nielicznych wydawnictw PRPI poświęconych głównie problemom współczesnych rdzennych Amerykanów.
Mimo zapowiedzi następnych zeszytów już nie wydano.